Enzim pencuci

Dalam proses pencucian enzim, selulase bertindak ke atas selulosa yang terdedah pada gentian kapas, membebaskan pewarna nila daripada fabrik. Kesan yang dicapai melalui pencucian enzim boleh diubah suai dengan menggunakan selulase sama ada pH neutral atau berasid dan dengan memperkenalkan pengadukan mekanikal tambahan melalui cara seperti bola keluli.

Berbanding dengan teknik lain, Kelebihan mencuci Enzim dianggap lebih mampan daripada mencuci batu atau mencuci asid kerana ia lebih cekap air. Sisa serpihan batu apung daripada basuhan batu memerlukan banyak air untuk disingkirkan, dan pencucian asid melibatkan berbilang kitaran cucian untuk menghasilkan kesan yang diingini.[5] Kekhususan substrat enzim juga menjadikan teknik ini lebih halus daripada kaedah pemprosesan denim yang lain.

Ia juga mempunyai Kelemahan,Dalam pencucian enzim, pewarna yang dikeluarkan oleh aktiviti enzimatik mempunyai kecenderungan untuk menyimpan semula pada tekstil ("pewarnaan belakang"). Pakar basuh Arianna Bolzoni dan Troy Strebe telah mengkritik kualiti denim yang dibasuh enzim berbanding denim yang dibasuh batu tetapi bersetuju bahawa perbezaan itu tidak akan dapat dikesan oleh pengguna biasa.

Dan mengenai Sejarah, Pada pertengahan 1980-an, pengiktirafan terhadap kesan alam sekitar daripada mencuci batu dan peraturan alam sekitar yang semakin meningkat mendorong permintaan untuk alternatif yang mampan. Pencucian enzim telah diperkenalkan di Eropah pada tahun 1989 dan telah diterima pakai di Amerika Syarikat pada tahun berikutnya. Teknik ini telah menjadi subjek kajian saintifik yang lebih sengit sejak akhir 1990-an. Pada tahun 2017, Novozymes membangunkan teknik untuk menyembur enzim secara terus pada denim dalam sistem mesin basuh tertutup berbanding dengan menambahkan enzim pada mesin basuh terbuka, seterusnya mengurangkan air yang diperlukan untuk mencuci enzim.